A C I S O N

A C I S O N

Seninle ne güzel hayallerimiz vardý ,
Söz vermiþtik birbirimize,
Mutlu yuvamýz olacaktý,
Üç oðlumuz birde kýzýmýz ,
Ýsimleri de hazýrdý. .

Sarýldýðýn aný hatýrlýyor musun?
Her ne kadar bana anlatmasan da
Ýçinde fýrtýnalar kopmuþtu,
Hissediyordum…

Dudaðýma býraktýðýn ýslak izleri
Kurutamadý esen rüzgarlar
Çiçekler polen sundu aþk dergahýna
Kelebekler kanat çýrptý þahit oldu,

Yüreklere iþlendi isimlerin baþ harfleri,
Rüyalarý süsledi sevginin yüceliði,
Okyanus mavisi gözlerin var etti
Kor ateþlerde yanan sevdamýzý.

Bir gece yarýsý,
Çýðlýk çýðlýða uyandým
Ve yataðýmdan apar topar fýrladým
Ortalýk yerle bir oluyordu sanki
Aþkýmýza tsunami çarpmýþtý.

Kurtarmaya çalýþtýkça sürüklendi,
Gücüm yetmedi, savurdu, yenildim,
Saç tellerimden köprü yaptým,
Gelir geçersin diye.

Seninle dost bile kalamadýk, Yâr ,
Ciðerimin yarasý geçmiyor, Ýnan,
Býraktýðýn izler yýllar geçse de silinmiyor,
Bunun adý sevgi,Baþka izahý yok,
Sonu ölümse ölüm,
Ben de ölümüne seviyorum iþte.
Sonuç Hüsran Acý son

Gülþen SARIOÐLU
12.03.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: