BOZ OTLAR
Bozkýrýn boz otlarý, boz tepelerden çýkardý,
Sinemden fýrlayan oklarý baðrýnda saklardý,
Rüzgâr, aþk nefesini dünyaya içten üflerdi,
Nasipsiz, çorak yüreklerse oflayýp püflerdi.
Kuþlar hep haykýrýrdý ekinler arasýndan baðlara,
Sevincinden fýrlayan boz otlar sýðmazdý daðlara,
Rengârenk çiçekler insanlýða içten gülümserdi,
Yeþil ekinler yürekli boz otlarý hep önemserdi.
Yulaflar, buðdaylar, arpalar hep efil efil sallanýr,
Baþaklarýný insanlýða sunarak allanýp da pullanýr,
Daðlarýn bereketli suyunu yudum yudum içerek,
Gönüllere yolculuk yapýp sevgiyle harmanlanýr.
Aðaçlar rengârenk çiçeklerle süslenir gülümseyerek,
Yüce yaratýcýyý hep zikrederler, Allah Allah diyerek.
05.06.2008
Akdaðmadeni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.