DİLARA
Mecnun Leyla’nýn köyüne vardýðýnda Leyla’nýn geçtiði yollarý öper, ayaðý deðdi diye. Köydeki köpeklerin gözlerini öper, bu gözler Leyla’mý gördü diye…”.
Biliyorum Dilara senin köyün de yok ki gelem.
Nerede yaþarsýn sen?
Kimlerdensin.
Aradýðýmda isminden baþka
Bir þey söyleyemem Dilara.
Tanýsam seni bir ben tanýrým.
Ayýn þavký vurduðunda su yüzüne,
Seni eðilmiþ su içiyor sanýrým.
Nerede yaþarsýn sen
Kimlerdensin?
Senin bir köyün olmalýydý
Benimse çöllerim.
Hadi benim çöllerim var ya senin köyün?
Þehirler bize göre deðil Dilara.
Yalan aþklarla dolu buralar.
Bir isteðin olmalýydý benden,
Benimse daðlarým olmalýydý.
Yýllar geçse de aradan,
Dað çiçekleri gibi temiz sevdamýz anlatýlmalýydý…
Buralar yani þehir,
Yani aþkýn yittiði yer,
Bize göre deðil Dilara.
Ulaþamadýðým dað çiçeðim
Yaban gülüm,
Kartallarýn yuva yaptýðý kayalarda açan çiçeðim.
Dilara bu hayal
Bende olduðu sürece sevdamýz hep sürecek.
Dilara benim bile bilmediðin yerini,
Benden baþka yine kimse bilmeyecek….
Ahmet SEVEN 13.02.1999
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.