YORGUNUM

yorgunum içimde tarifsiz düþünceler
bazen ufka dalar kaybolur hüzünler
girdap dolu dakikalar asýlý kalýr bulutlara
yorgunum taþýyamýyorum yaþadýklarýmý

sorguda düþer sevdam saðanaklarda
solmuþ bir yapraðýn yerdeki hüznünde
yýpranmýþ yüreðimle pare pare hederim
zincirlenir bin kez heceler karanlýklarda

yorgunum her bir yük omuzumda
býraksam rahatlayacak sanki düþüncelerim
yel deðirmeni gibi savruldu geleceðim
bir çýrpýda gitse içime doðan hüzünlerim

sualsiz çektiðim kaderimdeki imtihan
þikayetim yoktur yüreðimde sevdiklerim
halsizlik düþtü düþüncelerime birden
koþturmalar bitecek bir gün yakýn saatlerim

kara toprak bekler bizi birgün gelsin diye
sorulacak nizam kurunca hesap gününde
gül yüzün solacak ne kadar güzel olsan bile
acý tatlý yaptýklarýmýz bir bir elimize verilince

dað taþ dünya senin olsa ne fayda
herþeyin bir sahibi var artýk anla
gül kokularýna düþse yürek damla damla
sorulacak harabe olan hayatýn sonunda


gitmek istiyor bedenim kaldým biçare yalnýzým ....


n.altýn 23/01/2010






Sosyal Medyada Paylaşın: