Zamansýz geliþlerimde, Mekânsýz yaþardýk ya sevgimizi, Gölgem erkete de, Ellerim tetikte olurdu sevgili. Oysa ne çok isterdim. Ellerimin ellerinde olmasýný… Ne çok isterdim, Gölgemin varlýðýnda kaybolmasýný
Ruhum, kapalý pencerelere benzerdi de O güzel gözlerinden, ay ýþýðý düþerdi içine. Sana geldiðimde bir tanem, sana geldiðimde…
Sonrasý Yitik yarýnlarýmý düþünüp, Aðladýðým anlar. Aþk yarým kalýyormuþ bir tanem Meçhule demir almýþsa yarýnlar
Giderken Düþerdim, tutunduðum ayýn halesinden Düþerdim gözlerinden. Aradýðým yarýnlarýn içine
Ýnce bir dala uzansam da bir an Ya dal kýrýlýrdý her tutunduðumda Ya da, tutunmakta geç kalýrdým, her defasýnda Kýzardým, önce dala, sonra kendime Kýrýlmanýn vakti mi? Geç kalmanýn vakti mi?
Ben düþtüðümde ise, Sen çoktan kaybolmuþ olurdun bir tanem, çoktan... Her kayboluþunda yanardým gecenin orta yerinde Yanardým da, sen görmezdin bir tanem Sen görmezdin! Ve ben, uyanýrdým gözü açýk rüyamdan
Ýhsan TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.