GİZ
Sonsuzken düþüncelerimiz sonluydu hayat
I.
Adem ve kadýn
Adam ve sevgili
Umut ve yaþam
Umut ve kadýn
Kadýn ve gizi
Gizliyor bizi
Gizli gözlerden
Ah düþler!...
Susun artýk yeter, siz nasýl bilebilirsiniz ikimizi.
….
Terk edilmiþ düþlerde yaþayan ikiz ruhlarýz biz
Her ne kadar farkýnda deðilsek de
Günü yaþarken yaþadýðýný unutan
Unuttuðunda tekrar yaþamaya kalkan acizleriz
Son gece mi son hece mi son kelime mi hangisi önemli olan?
Hece aþksa kelimedir de ayný zamanda ya cümle?
Ya gece?
Kim diyebilir sadece gecedir karanlýk olan diye?
Kim görebilir içimizdeki karanlýklarý?
Ki iniyorken perde perde yüreklerimize.
Terk edilmiþ düþlerden düþüyoruz her gece
Tutunamayýþýmýz korkaklýðýmýzdan belli
Ve anlayamamaktan gecedeki gizi
II.
Ve kadýn…
Sordu geceye sen mi daha karanlýksýn örtersin her þeyi?
Yoksa ben mi daha yakýným sana, sen kapladýðýnda düþleri
Ki içimden geçenleri bilemezsin sen sadece bir örtüsün
Bense örtülerin içinde en gizli örtü.
Ve adem/adam…
Gel ey kadýn dedi, ört üstümü karanlýklarda kalmasýn yüzüm
Ve hüznüm bilinmesin senden gayrý
Duyulmasýn sesim
Sadece sýcaklýðýný hissetmeliyim.
Ve sevgili…
Hiç unutmadým ki seni dedi
Gölgelerin arasýndan
Beni bildin mi?
Ve adam…
Evet dedi bildim,
Sen benim en gizli hazinemdin
Ve kadýn…
Öyleyse iyi bak, bu gün varýz yarýn yok
Derken buðulandý gözleri
Asýl giz benim dedi,
Senin kayýp elman eksik yarýn
Kanayanýn
Yüreðin de hep aðlayanýn.
III.
Ve adam eðildi,
Kollarýnýn arasýna aldý giz’ini
Umut ve yaþam için yeniden,
Tamamlandý eksik yanlarý
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.