Ölü Süvari

I.
Her yönden ele alýnýp yaratýlmýþ varlýklarýn
Kalbine yürüyorum sanýyorken,
Girmediðim kýlýk kalmamýþtý.
Habersizdim,
Kanýtlanmaya ihtiyaç duymayan gizemlerin
Varlýðýnýn yeni uyanýþlara gebe olduðundan…

Hukuku olmayan þiirlerin,
Ölü suyu içmiþ hazzý içinde
Buluyordum hep kendimi.

Yýllardýr
Hiç elimi göðsüme koymadýðýmý fark ettim.
Hiç elimi göðsüme koyup kendimle kalmadýðýmý
Ve güneþin doðduðu saatlerde
Hiç oturmadýðýmý…

Islak çimenlerde donuk mavi gözlerdim sadece.
Deðiþtiðinde her þey;
Her þey önce bir vaveyla koparýp deðiþtiðinde
Anladým.

Býrak uyansýn dedi önce;
Býrak uyansýn ki
Þiirlerin hukuku olsun dediðinde
Anladým…

Durmasýn aþk yerinde
Siyah beyaz gidiþin
O siyaha çalan gözlerinde
Titresin için dediðinde…

“Geliþme için yeterlidir
Küçük bir hareket “ derlerdi ya;
Ve býçaðý sýyýrýr gibi kýnýndan hýþýmla
Ruhun uygun gördüðü düzen geliþti…

Ve eski sebebini yitirdi her þey;
Sýrtýný bir kayaya yaslamýþ þairin
Hayatý dinlemesi gibi…

Ellerini tuttuðumda,
Elimi göðsüme koymamak için
Hiçbir sebebim kalmamýþtý.

Dünya bize silah çektiðinde
Sadece adý, “Aþk” oldu.
Ama ben bunu da sevdim.
Dünya bize silah çekiyor diye deðil;
Ruhun uygun gördüðü düzen geliþtiði için
Sevdim…

II.
Tek baþýna her yere götüren
Bir model,
Bir baþkasýna dönüþmeden
“Çaðrý niteliðinde” kalmamalýydý.

“Var olmak adýna tüm soyut hayalleri,
Manþet duygularýn egemenliðini yok ederek
Ve kendi hesabýna düþmeden,
Silahý sana dönmüþ bir katilin cezbesinde
Yaþamalýyýz artýk.” Dedi.

Doðruydu;
Böyle yaþanmalýydý;
Hak verdim..

Siyah gibi olmasa da
Siyaha çalan her þey gibi,
Bir “farkýndalýk” yaratmalý dedim.
Kabul etti…

III.
Þiire özgü bir mantýk gibi,
Hatta þiir gibi,
Hatta sýrtýný kayaya dayamýþ þairin
Sebeplerini kaybetmesi gibi,
Önceden belirlenmiþ sonuçlara
Ýhtiyaç duymadan
Harekete geçmeliydi.

Bir yere “çaðrý” niteliðinde
Tasarlanmýþ tüm krallýklarý reddederek
Þiirlerin hukuku olmalý
Dedim kendi kendime;
Yönü olmalý.

Kabullendim…
Ve kurtuldum
En yüce ölü süvari seçilmekten..

Metin BEKTAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: