Göğe Seninle

Göðe Seninle

daðýnýktý tutarlýlýðým bile
sahil kasabasý huylu bir aþksýlýktý
akþamlarý dost lodoslarla komþu
ben seni hep dokunmadan kaybettim
þiirlerimde bile uzaklýðýnla benimdin
betimleyemeden sesinin vücudunla uyumunu
kaybolan görüntülere karýþtý sözcüklerin
yoksan yoksun göðe senin yerine de bakarým
bir daha çözülmem karþýnda acýlarýmla

mutfaðýmdý resimlerine ömür biçmek
acýkan sensen çocuk parklý sularýma
resimlerine kendimi biçerdim
ömür resim olurdu resim yalnýzlýk yankýsý
anlardým ki
seni sevmek dýþýnda kendi gibi olan
hiçbir þey yoktu
sen ve ben bile bir baþkasýydýk
sevmek yýlkýsýnda kaybederdim hep
çocukluðumun balkonlarýný
oyuncak arabalarýný
iplik makaralarýný
tavana tutup da yürüdüðüm aynalarý
kaybederdim

giderdin
papatyalar olmazdý o mevsimde
gidiþine boþ kalýrdý ellerim
tek kahramaným sabah güneþi olurdu
küçüktü kent çocuklar dünyadan habersiz
aþk sanki iç anadolu olurdu
kýraç ve bozkýr tenli
elma ve kiraz çiçekli
ama sensizden de öte
yollarýna ve kýþlarýna
karlý ömür biçilmiþ
ve þiirlerimde bile
uzaklýðýnla benimdin

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Sosyal Medyada Paylaşın: