Fotoğraftaki Ten

Fotoðraftaki ten.
Aðrýlý bir anýmsayýþ...

Arsýz hatýralarýn içinde, saklanmýþ küskün aþýklar...

Yaðmalanmýþ ayrýlýklardan sýyrýlan vazgeçmiþ intiharlar...


Diye baþlar yazacaklarým,
doðmamýþ bir sayfanýn ilk iç çekiþinde.

Ellerim öylesine hýrçýn,
bir kadeh kin tutarken.

Ruhumda bir mayýn,
bir inançsýz cümle patlatacak sanki.

Þakaklarýmda utandýran anýlarýmýn hýrýltýlarý...

Fotoðraftaki ten...

Sarhoþ bir þehvet,
yürüyebilmekten aciz körelmiþ dokunuþlarýyla.

Unutulmuþun içinde kalan bir ten parçasý yaþatýyor,
gözbebeklerinden aynalara sýçrayan öpüþmeleri...

Çarþaflara sarýlmýþ dokunuþlar,
arzularýmýn arasýndan kayýp gidiyor ölü bulutlar gibi...

Ten, Sen ve Fotoðraf...

Dudaklarýndan düþen gözyaþlarýný topluyorum tane tane...
Usulca...
Ýncitmeden...
Saklayarak...

Ýnce bir rötuþ yapýyorum kalbinde sonra.

Fotoðrafý siliyorum.
Sen ve Ten kalýyorsun geriye.
Bir de bakýþlarýndaki dönüþsüz yara...

Diye biter,
yalnýz sen...

Sosyal Medyada Paylaşın: