HİCRANLARDAYIM...
Bedenin neden titremede, yalvaran þuh gözlerde?
Sýrýlsýklam olmak da var, yüreðinden ýslanmak da
Bu hain aþkýnýn, gizli nisan yaðmuru altýnda
Hayal içinde yaþamak da var, eller boþ kalmak da.
Bu bir uyumdur kalplerde, özünle bütünleþmektir
Mest olmak da var, aþkýn teninin mis kokularýnda
Sevmek emekle vermektir, karþýlýðý olmasa da
Eriyerekten tek bedende, sen_ ben olabilmektir.
Sevmek neye yarar ki, yürekten hissedemedikçe
Sýrýlsýklam ýslanýrsýn, büyünün aþk yaðmurunda
Isýnmak da var, kokuyu içe çekip erimek de
Kahrolup yýkýlmak da var, fýrtýnaya tutulmak da.
Bana yalvarýp diyorsun ki , çýldýrmýþ o gözler de!
"Aþkým akmak hiç mi istemedin, kanayan yürekten"?
Bir tanem ben zaten yandým, hicranlarýnla bu sende
Sevmek delice, içten erimektir tüm bedeninden!
Hep benliðin içinde, ben mahkum kaldým ölesiye
Haykýrdým feleðe, aþka baðlý benim kölesice!
Bu gülüm benim ruhumun, ilk yudumluk demi diye!
Döndüm ben yýkýk yürekle, senin nurundan deliye…
(09.03.2010)AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.