ARKADAŞ

ARKADAÞ
Sen denizlerin çocuðusun arkadaþým,
Sen anlarsýn bu koca devin dilinden.
Açarsýn baðrýný yeline karþý,
Atýlýrsýn kucaðýna,kýrpmadan gözünü.
Mert baðrýna çarpar dalgalar,
Kýrýlýr dökülür pul pul…
Ben anadolunun bozkýrlarýndan,
Karabaðrýndan gelirim arkadaþým.
Daðlarýn en yücesine veririm sýrtýmý.
Açarým döþümü acý yeline karþý.
Bende kendimce atýlýrým bozkýrlarýma
Kýrpmadan gözümü.
Yataðým topraktýr çoðu zaman,
Þerha þerha çatlaktýr dudaklarým,
Susuzdur baðrým.
Að atmasýný bilmem ama arkadaþým,
Saban tutmasýný bilir,
Nasýrlý avuçlarým…

12.12.1984 ÝZMÝR BÝRGÜL Kýzýlkaya

Sosyal Medyada Paylaşın:

KORDELYA Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ÇAM AĞACI KERMES BADEM AĞACI BU GÜN BENİM DOĞUM GÜNÜM PAPATYA FALI ANNEME RÜYA MEVSİM HENÜZ SONBAHAR GÖKKUBBE ALTINDA BİR AYRILIK HİKAYESİ