hayata perde aralýðýndan bakýyorum çoðu zaman, açamýyorum pencereyi sonuna kadar, görmek istemediðim gerçeklerin ardýna sýðýnmak belkide daha tatmin edici, her ne kadar tecahül ü arifler yorsa da...
gördüðüm yüzlerdeki açýnýn rengi bu kadar deðiþmeli miydi? peki ya buna iten sebep neydi? sevgi,hoþgörü,biçilen deðerler; yoksa kabahat miydi?
hayatýn acýmasýzlýðý kök saldý artýk çýtkýrýldým yüreðime rotasý belli olmayan gemi gibiyim, sus yüreðim, ve savur beni bir daðýn yamacýna ey hayat!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
inci88 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.