KABULÜMDÜR!..

Öldürürken gözlerimde kendimi;
Yetecek mi nefesime sorayým...
Belli olmaz niþangâhým þaþarsa;
Ayný yerden yüzbinkere vurayým...

Vuslat dersin tehir ettim tehir yar;
Mirasýndýr taþýdýðým kahýr yar;
Zahmet etme kadehimde zehir yar;
Deli miyim seni neden yorayým...

Göremedin beni gönül gözüyle;
Talan ettin kýrk harami sözüyle;
Yaren oldum ateþiyle, közüyle;
Küle dönüp ocaðýnda durayým...

Kýrdým attým kanadýmýn tekini;
Ben taþýdým garipliðin yükünü;
Topla hele dertlerimin yekûnu;
Gereði yok kalemimi yorayým...

Kefen hazýr üç-beþ metre bez iþte;
Yar dediðim, mezarýmý kaz iþte;
Al kalemi satýr satýr yaz iþte;
Romanýnda önsöz gibi durayým...

Pazar bulup deðer biçme sat iþte;
Sav baþýndan ilk kervana kat iþte;
Beþ kuruþum deðerim yok at iþte;
Yazý dersin inadýna turayým...

“Buradayým kimim dersen insaným
Milyar beþer konuþturur Lisaným”!..

Ali ALTINLI – 04/03/2010
Saat: 20:24

Sosyal Medyada Paylaşın: