Yaşayın Yaşayın Yaşayın
Ne o güzel sözler anlam kazanýr artýk
Ne de o sevinçler
Ya da hüzünle bakan kahve karasý gözler
Yazýlar sesler resimler isimler
Gün gelir hepsi birer birer
Ancak
Anlaþýldýðýnda son anda yaþamýn sýrlarý
Gömmüþüzdür sessizce zaman denen asýrlarý
Bittiðinde her þey o an
Son an var ya hani son an
Güneþ batarken arkadan doðduðunu sandýðýmýz tan
Ve hep son anda canýmýzý yakan
Hani bir film þerididir sarýp da ta en baþtan
Dost vardý sevgi vardý yardým vardý ve umularý aþkýn
Neden farkýnda olmadan insan
Hep geç kalan sorusuna demeden neden
Neden ki gülüm güzelim yýllarda insanlýðýmýzý yok eden
Sanýlmasýn ki azar azar birer birer biter her þey
Yýl bilmem kaç denir
Bir ardýna dönersin
Binlerden yüzlerden söz edersin
Ha yüz bin yýl ötesinden þimdiye
Ha þu andan birkaç dakika ötesine
Kadir kýymet bilmezliði iþte
Açgözlülük neyine hýrs neyine
Zaman tükendiði ve her þeyin bitti bir anda
Sunulandan nasipsiz insanýn
Durum bu merkezdedir siz yaþadýðýnýzý sanýn
6 mart 2010 Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.