Dirim ve Yas

Dirim/i kokundan mahrum eden zehirli geçmiþim,
zehirli dokunuþlara bulaþýyor isimsiz bir salgýn gibi.
Ýsmi kaybolmuþ bir sancýnýn þifrelerini çözmeye çalýþýrken,
yine böyle bir aþk havlinde,
göðün üstünde ücra bir hücreye sokulasým geliyor.
Bir ihanet arefesinde,
ihaneti sanki bir bayram gibi kutlamaya çalýþmak
Sabahýn gözünü yeni açtýðý bir vakitsizlikte
heyecanla, yastýðýmýn altýnda sakladýðým dudak izlerini acýma giydirmek istemem...

Yasýný tutturmaya çalýþtýðým,
daha yeni kýrýlmýþ dokunmalarýmýz deðil mi...
Anlayamadýðýn öykülerimiz saklý hala bedenimde.
Ýhtirasla avuttuðum,
yeni yetme bir yalnýzlýk deðil ki bendeki.
Yine de biliyorum...
Mayalamaya çalýþtýðým hamurumuzdan,
bayaðý kuþe kaðýda basýlý,
Üç beþ kiþinin okuduðu bir küpür olur sadece...
Kalýrsa da dibi kalýr denizin...
Kalýrsa da rengi kalýr sadece denizin....
Kumsalýmýzdan geriye kalan,
birkaç sararmýþ bakýþýn,
canýma dokunuþlarýn,
biraz da nefesin olur sadece...

Ben gidiyorum þimdi,
öyküler mezarlýðýma...
Senin de isminin olduðu,
gözyaþý düþürdüðüm anýlardan,
biraz af dilemeye...

Sosyal Medyada Paylaşın: