kaybolmuþ kentlerin içinden geliyor gibiyim kalabalýk ve ýssýzlýklarýn arasýndan
serin bir rüzgar alnýma vuruyor her þeyi hatýrlýyorum hýzla giden bir aracý duvara çarpmaktan farksýz ayrýlýk acýsý / ný
yabancý diyarlara düþmüþ hissediyorum bütün heyecanlarým kaybolmuþ karlý bir ormanda terk edilmiþim geçmiþe bakmakla geçiyor yalnýzlýðým kumaþ topu gibi açýldýkça açýlýyor anýlar
kýsacýk bir an rüzgarýn sesi suyun dalgalanmasý kuþlarýn havalanmasý umut veriyor …
Mustafa kaya 10.02.2010 / Çengelköy
Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.