Ağlaram

Yazýk könlüm kýrýk kýrýk þüþedi,
Ele kamli,ele küskün guþedi.
Benöþedi,dolu döymüþ þüþedi,
Viran kalmýþ yurd yeriyem aðlaram.

Kalaklanýb derd üstüne dertlerim,
Hayenetdi saðým,solum, dört yerim.
Ne açilan, bükülendi dert yerim,
Öz özüme çerleyirem aðlaram.

Üzüm güldü, içim öldü çarem yok,
Zülm edende ne insaf yok,kerem yok,
Kaysak tutmur kan tökülen yaram çok,
Azar olub, çor yeyirem aðlaram.

Gül bildiyim Gülüstaným sar yeri,
Kalmayýbdý bostanýmda tað yeri.
Saralýbdý, sovrulubdu bað yerim,
Elaçým yok, gor deyirem aðlaram.

Özelimle küreyimden ohlandým,
Daha yokdu var bildiyim yok andým.
Men dünyaya ülviyyetle bakandým,
Alov udub, qor yeyirem aðlaram.

Çýðýrýram men neyniyim ay ana!
Sinirmirem hirtdeyecen doyanam.
Çok çetin ki, bu zülüme dayanam,
Taleyime karðýyýram aðlaram,
Aðlayýram, aðlayýram, aðlaram.

Hazangül.


Sosyal Medyada Paylaşın: