Meni verdin bu yýllarýn eline,
Ay insafsýz heç bahmadýn külüme.
Ýndi budur bir söz gelir dilime,
Eceb düþdü saçlarina den senin.
Taleyimin kamçýsýyla döyüldüm,
Sele, suya yarðan oldum, oyuldum.
Heç bilmedin dilençi tek pay umdum,
Eceb düþdü saçlarýna den senin.
Demedinmi, boran vurar büküllem?
Demedinmi, yarpak-yarpak töküllem?
Demedinmi kimsesizem, tek elem,
Eceb düþdü saçlarýna den senin.
Yaðýþ bildin, gözümdeki yaþýmý,
Qoç evezne kesdin menim baþýmý.
Yaz feslinde göremmedin kýþýmý,
Eceb düþdü saçlarýna den senin.
Sen unutdun, men incidim iþe bah,
Ömrümüzün kurub çaðý yaþa bah.
Kendimize vurduðumuz daþa bah,
Eceb düþdü saçlarýna den senin.
Ölüm artýk biz terefe sürünür,
Kalbimizde bir kövreklik yaranýr.
Saçlarýnda "að bayraklar" boylanýr,
Eceb düþdü saçlarýna den senin.
Xazanqul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.