YALNIZIM
Yalnýzým etrafýmda insanlar olsa da
Yalnýzým kulaðýmda sesler olsa da
Yalnýzým gözlerim görse de
Yalnýzým ruhum hissetmese de
Bir ben,bir ruhum,bir de hayalin karþýmda
Yalnýzým ey ruh kimse anlamasa da
Fýrtýnalar kopuyor içimde þimdi
Kýþýn soðuðu hala gözlerimde gizli
Aðlamak gelse de içimden durduruyorum gözyaþlarýmý
Yalnýzlýk yaksa da yüreðimi kaldýrýyorum bakýþlarýmý
Anlatamýyorum ,anlatmýyorum kimseye derdimi,tasamý
Sil deseler de silemem,silemiyorum kalbimdeki karayý
Kimseler anlamýyor beni yada anlamak istemiyorlar
Umursamak istemesem de beynimdeki fýrtýnalar dinmiyor
Bazen sert bir rüzgar,bazen aðýr bir settâr oluyorlar
Yüzümdeki gizemli ruhlar beni boðuyorlar
Yüzüm gülse de gözlerim hep aðlar
Mutlu gibi görünsem de içimde derin yaralar var
Kalbimdeki çizikler artýk yara oldular
Var mýdýr merhemi sanki avuttum hep gönlümü yâr
<sEnYaNeLLa>
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.