Uykudaydı istanbul izmit adapazarı gölcük
Uykudaydý istanbul izmit adapazarý gölcük
Uykudaydý bolu düzce deðirmendere yalova
17 sinde aðustosun sonra 12 sinde kasýmýn
Dipten bir uðultu koptu Bir çýðlýk yükseldi topraktan
Saniyelere sýðdý on binlercesi ölü
Sonra çýðlýklar aðýtlara aðýtlar çýðlýklara karýþtý
ben burdayým sesimi duyan varmý
Geceydi uðultulu geceydi dünleri aldý gitti
Gövdem toz toprak göçük altýnda
Gövdem un ufak enkaz altýnda
Acýya gömdüler güzel vatanýmý
Mezarýmda adým yok kaybettiler oyyyyy bedenimi
Bir alemde feryadým yok
Bak göçük altýnda bizimkiler hayat vericek bir el bekler
Birlikte gülmeyi birlikte sevmeyi birlikte paylaþmayý birlikte yürümeyi bilenler
Kardeþlik duygularýyla koþup geldiler
Birlikte çok gülemediler ama birlikte öldüler
Ayrýmýz gayrýmýz yoktur dediler sildiler gözyaþlarýný birbirlerinin
Yaralarýna melhem oldular
Deprem olmuþ yýkým olmuþ ooffffff yüreðim göçük altýnda
Haykýrýyorlar yetiþ diyorlar koþup gelenler dayan diyorlar
Kazma ile kürek ile diþ ile týrnak ile
Dostça bir yürekle umutla arýyorlar
Sesimi duyan varmý sesini duyan var sesini duyanlar bizimkiler
Bak yaþatmak için sana koþuyorlar
Ak sakalýna çocuk yaþýna bakmadan
Týrnaklarý ile kazýyorlar enkazý betonu týrnaklarý ile deliyorlar
Çýkarsýz hesapsýz yüreklerinin susturamadýðý sesini
Elleri gibi kavuþturuyorlar birbirine
Gömülmesekte topraða birlikte acýya gömüldük hep birlikte
Gülcan bebe ayþe teyze mehmet amca fatma abla
Ýçerde kaldý anam içerde kaldý babam
Birtanem de gitti hangi birine yanam
17/08/1999 03:02 UNUTMADIK UNUTTURMUYACAÐIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.