"Hüzünlerimiz deðil midir satýrlardaki ayak izlerinin sahibi "
Yazýsýz bir hikayenin kimliksiz harfleri gibi Düþerler bir klavyenin tuþlarýndan içeri
Siyaha bulanýr sözler Ve zaman adýmlarýný saymaya baþlar sondan
Hey sen; Dokundukça derinlere batan Sokuldukça uzaðýma düþen adam Gönül mahsenimde bir kaç firar var Korkma
Hey sen; Üþüdüðümde tenimde gezinen Zorluklarda arkamda gölge olan adam Dudak kývrýmlarýmdan sýzan özlü sözler var Korkma
Dualarýmýn kaleme aldýðý tek hayalsin Ucunda yokluðunu bile bile
Ve sen boþ bir sayfada dolu dolu mazisin Deðerini bilsen de bilmesen de
Ben; Bir yaný boþ çerçevelerin kadýnýyým Nakýþ nakýþ iþlenmiþ acýlarýn resmi bile tutunamaz bana Ben; Bir yaný hýrçýn dalgalarýn mavisiyim Limana sýðýnan kum tanesi gibi abanýrým yalnýzlýða
"""" N O K T A """"
Hayat seni olmasa bile hayalini getiriyor ya Bu yeter bana
"Sýrtýmda evcilik oyunumuzdan kalma birkaç çalýntý satýrla "
05/03/2010 11;00 eMÝNE
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.