AYRILIK...

Bende gülüm çiçek çok.
Güneþin gibisi olmasa da,
Görkemiyle yüreðe açmasa da.
Bende sevgide çok,
Senin ki kadar sýcak sarmasa da,
Gönlünde o yüceliði olmasa da.
Bende acýlar, vefalarda çok,
Senle gülüm hiç kýyaslanamasa da.
Ama bir tanem senin gibisi hiç yok.

Güneþ gibi tüm bedeni sardýn,
Yüreðime ýlýk ýlýk daldýn.
Saldýn,
Kor ateþleri, içimi ýsýttýn.
Yaktýn.
Özlemimle çaresizliðe attýn býraktýn
Bu sevinle hiç gönlünden çýkmak istemem.
Ýçimle aþký içten yunarým hiçte ayrýlmam.
Seni o gül halini görsem de,
Görmesem de,
Nefesin her an ensemde.

Evet, belki günlerim kara, yalnýz.
Her gün, günlerim özlemli sensiz,
Çaresizlik benim beynimde.
O günlerin dalý da kýrýk, harap.
O sefil günlerim kalmýþ garip.
Ama ben çýrpýnýrým senle,
Sen yanarsýn içimle benle.
Bu nasýl?
Bir ayrýlýktýr sence,
Nasýl!

Hasretin keven gibi sararmýþ, ciðerimden de,
Yanýp kavrulsam da.
Canýmýn içi, senin kokunla gülsüz yaþasam da,
O giz geceler sigaraya sarýlýp boðulsam da.
O güllerin gülü, kokuna hiç doyamasam da.
Özlerim o þeker mi þeker gibi tatlý dilleri.
O sýcak þefkatli elleri.
Biliyorum ben, adým gibi.
Sen benim içimde ilk ve son nefessin, her an.
Ben de senin damarlarýnda sevi ile akan kan!

(05.03.2010)AZAP…

Sosyal Medyada Paylaşın: