Ýnsan her þeye dayanýyordu da
Bir tek kendine dayanamýyordu.
Her ne olursa olsun,
Ama mutlaka bir þeyler olsun istiyordu
Kavga etsin, sessiz kalsýn, özlesin, beklesin,
Sarsýn sarmalasýn, sevsin….
Hep bir þeyler içindi sanki tüm duygular
Ve sadece öteki varlýklar için
Insan kendine cimriydi
Insan kendine uzaktý
Ya görmezden gelecekti kendisini
Ya da öylece ateþin ortasýna atacaktý
Her þeye dayanýyordu da insan
Bir tek kendine dayanamýyordu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.