Ben Seni Bir Romana Konu Ederken / Sen Beni Kendine Bağışla
ismailsarigene
Ben Seni Bir Romana Konu Ederken / Sen Beni Kendine Bağışla
“ Yine uyanamadým masalýna.
Uykularýmdan uyanýp
Sesimle örtemedim üzerini..
Baðýþla beni..
Baðýþla ey sevgili ”
Kayýptý düþlerim.
Hain pusuda þehit verdim yüreðimin yarýsýný.
Uzaktý mesafelerim.
Kalabalýk sanýrken etrafýmý
Hep yalnýzlýða çýkýyordu adýmlarým.
Rolleri çalýnmýþ bir hayatýn içinde
Unuttum sevdadan umduklarýmý.
Karanlýktý perdelerim.
Umudun bir penceresine yýldýz kümelerini serdim.
Nefes aldýkça,
Hayatlandým acýnýn en dar safýnda..
Yalnýzlýktý rolüm.
Adýma istiflenmiþ tüm rolleri
Ustaca oynadým ben.
Acýnýn repliklerini hiçbir zaman es geçmedim.
Hüzne koynumu açýp
Yataklýðýna soyundum sonbahar sancýlarýnýn.
Tüm cephelerde tek baþýma ben savaþtým.
Kazanýr zannederken
Bir siyah’a bulandý hükmüm.
Sonra sen geldin.
Bir Mayýs gecesi düþtün içime.
Yýldýzlarý þahit bildik sevdamýza.
Orta yaþ sancýlarýmý susturamadýkça
Sen taze ömrünü sürüyordun acýlarýma.
Eriyordum takvimlerin gölgesine.
Bana istinad edilmiþ tüm suçlarýný kabullenip
Kan ter içinde sana koþtum.
Gecenin en karanlýk yerinde
Gözlerinin aydýnlýðýna boyadým beyaz duvaðýmý.
Sen bana hayat derken,
Ben senin þiirlerinden acýya düþüyordum.
Kadehime düþen nihavent sesimden
Geçiyordum taze çocukluðuna.
Islak mektuplarýna iþlenmiþ
Özlemlerin düðümlerini çözüp
Yaðýyordum içine saðnak saðnak.
Ve dua dua içinde sen oluyordum sevgili.
Sesimi kapayýp
Çantamýn içinde sakladýkça seni,
Daha da büyüyordun içimde
Oysa sen bana ait deðildim.
Bir ömür kadar uzaktý dudaklarým.
Yüreðinin en eyvallah’ýndan öpsem
Islak bir günaha kazýnacaktý adým.
Oysa senin ölümünü görüp
Yokluðunda ölmektense
Varlýðýnda ölmeyi diledim gözlerime.
Ve sen bir romana konu okurken
Ben sana bir hayatý baðýþladým..
Gel dudaklarýma,
Kana kana iç beni sevgili.
Uykundan feragat edip
En güzel masalýný istemiþtim senden.
Uyanamadým yine.
Sesimle gelemedim.
Üstünü örtemedim nihavent nefesimle.
Ölü gibiyim sevgili.
Kütük gibi bedenim..
Sancýlarým revaçta.
Acýlarýmý yüreðimden ayýklayýp
Bir dinlensem
Söz verdiðin en güzel masalý dinleyeceðim sesinden.
Ne olur üzme kendini.
Sesimle yüreðini uyandýramadým yine.
Sen beni “ kendine “ baðýþla ne olur.
Bilirim ki;
Suskunluðum sende koca bi ömür.
Ve bil ki ey sevgili;
Seni konuþ(a)madýðým,
Adýný an(a)madýðým her bir an,
Benim ölüme senden önce kavuþmamdýr.
Eyvallah yüreðine.
Eyvallah en güzel masalýn sahibi sesine..
“ Her bir harfin bende bir Cennet sayfasý.
Her nefesin acýlarýma baðýþlanmýþ yüreðimin en büyük duasý..”
4 Mart 2010
Mavi Bilyeli Adam
Ýsmail Sarýgene
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.