Bütün çýrpýnýþlarýný yitirmiþ
Renklerden yoksun bir asi gibi
Müsvedde bir ömrü karalýyorum
Kýrýk uçlu kursun kalem misali
Ýnadýna siyah’a
Ýnadýna anlamsýz þekillere
Ve inadýna yalnýzlýða gömüyorum beni
Bütün deðerleri sýfýrlýyorum
Bütün hesaplarý kapatýyorum
Ve fýrsatlarý salýyorum yokluða
Ýmzamý atýyorum,
Son yaptýðým isimsiz tual’e
Ve tek bir resim kalýyor
Kurþun kalemle çizilmiþ
Son eser, son örnek
Ben bu müsvedde dünyaya
Son kez mührümü basýyorum
Ve gidiyorum...!
Tüm gizemiyle kendimi,
Ýnadýna yalnýzlýða gömüyorum
Bu son gece
Bütün sancýlarýmla
Kattýðým anlamla
Anlaþýlamayýþýmla
Yaktýðým mumlara üfleyerek
Aldýklarýmý iade ederek
Gidiyorum...!
Kulaklarýmda hüzünlü naðmelerle
Bavulumda düþlerimle,
Tükenmiþ,kokmuþ ümitlerimle,
Kör kütük duygularýmla,
Zaferlerimle,yenilgilerimle,
Var oluþumdan, yok oluþuma
Gidiyorum...!
Uðruna savaþacak ya da
Kaybedecek bir þeyi kalmamýþ
Bir kumandan gibi
Yorgun düþüp kendini
Örümceðe býrakan sinek gibi
Sonunu düþünmeden teslim oldum
Gidiyorum...!
Erzincan
Adem Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.