Puslu bir yalnýzlýk bu gözlerimi nemlendiren. Günlerin ýssýzlýðý bu geceyi gönlüme indiren. Dýþarýda bahar,içimde ayaz:donmuþ çiçeklerim Güneþ sendin içimde,bu çiçekleri yeþerten. Ayrýlýk gelmiþ, Rengi kara denmiþ, Ben gördüm görmez oldu gözlerim, Kan kýrmýzýymýþ,yürekten kopup gözden dökülenmiþ! ‘Ah!’ dedim,alev aldý içim. Öyle bir alev;kavrulur da ýsýnmaz yüreðim Alev dile geldi de sesini dinledim; ‘Ayrýlýk!’ dedin ey tatlý zehrim! Sosyal Medyada Paylaşın:
göçmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.