GÖNÜL DİYOR Kİ

Gönül diyor ki, diyor ki, bu dünyaya nazlý gelen
Her cefanýn mazharýymýþ.. alýn yazýsý ezelden

Karasaban, taþlý tarla, gidip gelen onlar var ya
Nice çarýk eskitip de yarýþmýþlar þu zamanla
Yorgun evler, nemli ahýr, ala kerpiçlerle düzen,
Yatak yorgan, keçe kilim, yürekleri dilim dilim..

Gönül diyor ki, diyor ki, vuruluver can evinden
Nasýl kaderle hemhâlsin, o mu seni böyle üzen
Yoksa baþýna ansýzýn çöreklenen þer hayat mý?

Bu yok, þu yok, hem uyu yok.. Ufka sinen saltanat mý?
Biri memnun, bini deðil, sence bu iþ kabahat mý?

Gönül diyor ki ey Bekir, Makbule’nin Sevgi’sinden
Serdar’ýndan, Serkan’ýndan memnunsun sen, mutlusun sen..

Bir bakarsýn karýn nene, oðlun damat, kýzýn gelin
Esamisi silinirken kara geçen o günlerin
Demet demet çiçek gelir mutluluk bahçelerinden..

Gönül diyor ki, diyor ki bugün baharsa yarýn kýþ
Her insan fani dünyada ömüre iþlenen nakýþ
Kendine yer seçeceksin sen de insanlar selinden
Seni –mukadder- sonuna götürecektir bu akýþ..

Sosyal Medyada Paylaşın: