Kendi kusuruma dönüp bir baksam
Gözüm baþka hata göremez gayri.
Gizli kamerayý boynuma taksam
El baþýna çorap öremez gayri.
Sus! Dilim süzmeden tek bir söz etme
Sukut altýnýný yakýp köz etme
Býyýk altý gülüp gizli göz etme
Çölde mamur bahçe üremez gayri.
Kendin sevmiyorsan yapma ellere
Emaneti koru atma yellere
Sarhoþluða vurup çarpma güllere
Tuzlu suyla bostan türemez gayri.
Misk kokmak istersen has bahçede gez
Ayrýk otlarýný, kopar, çiðne ez
Saf olma nefsinin hilesini sez
Uyuþuklar sefa süremez gayri.
Nasihatim varsa kendime olsun
Dezenfekte suyum bendime dolsun
En kozmik temizlik ruhumu bulsun
Gönül muhabbetim eremez gayri.
Eller yahþi bense çer çöp ve saman
Ýbadetim zerre günahým umman
Böyle bilmeliyim her an her zaman
Kibri gurur huzur veremez gayri.
“Kendisini bilen Rabbini bilir”
Böylesi acz ile kurur irkilir
Erler meydanýndan korkar çekilir
Baþka türlü azýk deremez gayri.
Önce kendime bir, has tokat çaksam
Karanlýk yönüme nur, feyiz yaksam
Mülayimce koþup, vakarla aksam
Kul baþkaca göze giremez gayri…
Salih Yýldýz…02.03.2010
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.