Seni terkettiðim gün, Düþtüðüm dipsiz kuyudayým hala Yardým edenlere el uzatmýyorum Bir daha güneþi görmemeli, Bu kuyuda ölüp gitmeliyim Anýlarýmýz kadar ömrüm kaldý Özledikçe bir kare kullanýyorum Bir resmin kalmýþ cebimde O en çok sevdiðim resmin... Dertleþiyorum, o bana bakýyor Küsmüþ belli, sadece susuyor Seni anlatýyorum ona... Sigara için yaktýðým kibrite üflemeni Sen uyurken sessizce izlemeyi Özlemiþim seninle sohbet etmeyi Efkar yaðýyor tepemden aþaðý Sýrýlsýklam olmuþum Topuklarýma kadar iþlemiþ Duygularým yerle bir olmuþ Umutlarým paramparça Yüreðim kýrýlmýþ Battýkça içim acýyor Aðýr vakayým Kurtuluþumsun ama Uzatacaðýn eli tutamam Çünkü, terk eden bendim Cezam bu kuyuda ölmek Ve ben cezamý çekmeliyim....
05/09/2009 Erzincan - Üzümlü
Adem Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
gizemli__mavi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.