Hayat bu konan göçer iki kapýlý bir han, Bir anýn neþe,eðlence;bir anýn hüsran, Deðmez ki aðlamaya,üç gündür dünyan, Önemli olan kalbindir,boþver herþey yalan.
Kalmamýþ kimsede dürüstlük,doðruluk,insanlýk, Meziyet saydýklarý;yalan,dolan,soytarýlýk, Dalkavuk olmuþ gidiyor herkes yok dur diyen, En iyisi Allah’tan hayýrlýsýný diliyem...
Seviye bile aranmýyor artýk iliþkilerde, Kimin eli,kimin cebinde belli deðil bu devirde, Güven anlamýný yitirmiþ,ihanet yükseliþte, Bu gidiþle kaptýrmaz birinciliði listelerde.
Allah’ým bu nasýl düzen,bu nasýl yaþam? Utanýr oldum artýk insanlýðýmdan! Bir mucize,bir sihirli deðnek olsa da deðiþtirsem Bu günleri arada bir hüzünle yad etsem...
Hatice DURUCAN
NOT:aslýnda bu kadar karamsar deðilim son günlerde bazý saçmalýklar gördüm de o yüzden böle ama artýk yazmýycam böyle þiir...sevgi,aþk,vefa,dostluk adýna þiir yazmak daha güzel :):):)
Sosyal Medyada Paylaşın:
kimyager_hatice Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.