Dökülüyor güz yapraklarý Birer,birer zamansýz Aðaç yalnýz Sararmýþ,solmuþ yapraksýz Sarýlmýþ topraða Sýký sýkýya Çünkü kalan tek þey ona Aðaç küskün,toprak soðuk Serpiþtiren yaðmur damlalarý Islatýyor aðacýn gözlerini Hissetmiyor,duymuyor esen yeli Aðaç yalnýz tek baþýna Sanki bir insan gibi.......
Jonathan Ediz Kerem Ekþi
Sosyal Medyada Paylaşın:
noname Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.