Çia - 2/Çia Öyküsü

Bir nisan yaðmuru sonrasý dinginliði,
Yuvalanmýþ gözlerine.
Eleðimsaðmalar sakit.
Vakit, sevda demine demirli.
Senin öykün anlatýlýr bu demlerde çia.

Bir bakýr semaverde inler zaman.
Þeffaf tavþan kaný gülüþlere esir yürekler.
Kelebekler, gül emsalin yolunu bekler.
Devran yüreðime desen desen hüzün iþler…
Çia, sanadýr öykünüþler…
Her çiçek sana benzemek ister…

Bir misilsiz misalin esiriyken,
En güzel þiirleri yazdým ben.
Kimse bilmeden, duymadan, görmeden;
Af diledim her þeyin sahibinden…
Ne Leyla, ne Züleyha, ne süveyda anladý!

Bir nisan yangýný sonrasý talaný,
Yuvalandý yârin gözlerine.
Eleðimsaðmalar sakit.
Vakit hüzün demine demirli.
Misilsiz misalin öyküsü inler semaverde.
Bu senin öykün çia can kulaðýyla dinle…
Ankara,02.03.2010 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: