Münacat
“Ol” emriyle ansýzýn yeri göðü yaratan,
Engellerin üstünden aþýrsan bu kulunu.
Ayý, günü, güneþi þulesiyle donatan,
O ilahi bendinden taþýrsan bu kulunu.
Bir ümitsiz dert ile yaþýyorum amansýz,
Kulaç attým meçhule, pusulasýz, dümensiz,
Kurtuluþ reçetemi yazsan bana apansýz,
Cennet iklimlerinde þaþýrtsan bu kulunu.
Þu zavallý gönlümü hiç uðruna daðladým,
Ömür denen kýr atý susuz çölde eðledim,
Baki’nin huzurunda faniye bel baðladým,
Senin yüce yolunda düþürsen bu kulunu.
Hayatýn yollarýnda düþe kalka yürüdüm,
Ufacýk musibette lime lime çürüdüm,
Anladým ki bu yolda saðýr idim, kör idim
Tava gelinceye dek piþirsen bu kulunu.
Sevdanýn çöllerinden geçilmiyor firesiz,
Zirvelerde yol almak mümkün deðil çilesiz,
Kaldým yüce daðlarda, darmadaðýn çaresiz,
Viraneye dönmüþüm, devþirsen bu kulunu.
28.02.2010 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.