*_* P E R İ Ş A N I M *_*

*_* P E R Ý Þ A N I M *_*

Çiy düþtü senin için kurduðum
Yoluna, ayaklarýna serdiðim cümlelerime
Körpe çýðlýklar yankýlanýyor
Yaþadýðým þehrin mahzenlerinde
Ümitlerimi yitirdim arka sokaklarda
Bir katil bekliyorum þimdi canýma
Ve susuyorum, çýðlýk çýðlýða
Susuyorum….

Sabaha gebe, sisli, ayaz bir gecedeyim
Ellerimde soðuktan emanet mor lekeler
Cebimde son bir yudumluk izmarit
Yangýnlar düþlüyorum, hayallerimin arþivine
Ve bir kývýlcým düþüyor, düþlerimden yüreðime
Bir ses arýyorum yalnýzlýðýma
Bir cevap ümitsiz ifadelerime
Bir el belki de periþan gecelerime
Ölüme terk edilmiþçesine acizim

Dayandýðým her aðaçtan kahpelik soluyorum
Yaslandýðým duvarlardan darbeler alýyorum
Öfkem taþýyor yürüdüðüm kaldýrýmlardan
Ve yüreðimden dizginlediðim nefretimi salýyorum

……………………………………..
Bir beden bulmuþtum yýllar önce
Ömür boyu ruhumu hapsedecek
Beden yorgun,taþýdýðý yükten býkkýn
Ruh bedendeki esaretinden sýkkýn
……………………………………….

Üzerime serpilen ölü topraðýný atmaya üþeniyorum
Yüreðime vurulan prangalardan kurtulmaktan korkuyorum
Ýçimden gelmiyor son demlendiðim yerden kalkmak
O kadar yordu ki gitmeler bu bedeni
Artýk ayaklanmak bile istemiyorum
Ve susuyorum avazým çýktýðý kadar
Susuyorum….

16/02/2010 Erzincan

Sosyal Medyada Paylaşın: