Üþüyorsun ellerinde yok parmak izlerin. Kalamýþta yitik karanfil sabahlar. Köyden kente göçün kül madurlarý. Sorgulamadan kaçar nezaret loþluklarýna. O konakta hiç oturmadýk. Hayal ettik ,hayallerimizde tüttürdük nargilemizi. Ýç ederken çýtlattýðýmýz çekirdeklerin patýrtýlarý acý çeke çeke acýta acýta çýtlatýrdýk gözlerinin yaþýna bakmadan.. O Konakta hiç oturmadýk ama gece kondumuzda çok konaklar yaptýk. Konaklar içinden konak doðurduk. Hem de konak kadar.
ya, iþte dedim.
Birçok yatak odasý yok idi bizim malikanenin . Akþamlarý yatak kapma savaþýný hep küçük kardeþler kazanýrdý. Paprikalarýmýzda soðan olmazdý . Aramýz bu nedenle soðumazdý. Fukara aramalarýmýzda arandýðýmýzda , avukatýmýz olmazdý . Barodan gelen parolular hariç...
Üþüyorsun ellerinde parmak izlerin. Parmak izlerin kahvehanede güzel onlu. Her kupa kýzýna yaptýðýn piþtiye aþýk olurdun o zamanlar. Kupa kýzýna aþýk olmak da mý suç ? Aþýk olmak ta mý suç Ulan!
Gene, iþte dedim.
Konak ki güzel konak ’Baba bu kaç lira olaki ?’ Bu konaðýn sahibi bir roman yazmýþ. ’’Varoþlarýn Fitili’’ diye. Konaktan demekki böyle görünüyor, Bizim varoþlar.. Konak kadar baþýmýza kitap olup düþmüþ. Konak, oooo konak ya, tabi, evet kitap yazmýþ; Konaktan. hadi ordan!!!!
UMUT KURU ÞUBAT ÝKÝBÝNON BÝLMEM KAÇ Sosyal Medyada Paylaşın:
umut kuru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.