Ey Gönül

Çýlgýnlýk yanan tutuþan,korkunç bir ateþ.
Baþlangýcý katýsýz delilik, sonu ölümle eþ.

Bakma ona sabit kalacaðýn gözle deðmez.
Ecel ansýzýn gelir,insan bu sýrrý bilemez.

Götürülürken mezara, üstündeki örtün beyaz.
Korkma kefeninden baþka bir þeyin kaybolmaz.

Ruh kalbe gelince,insanýn dili tutulur.
En son kaybedeceðin þey,iþitme duygundur.

Ey gönül bak cihana,bir gün sende gideceksin.
Ýman kalbine oturmadýkça,cennete giremezsin.

Bütün gökleri aþarak yüreðin coþsun.
Baþýn dik, kudretin sürekli ve daim olsun.

Semalar ötesi,bin bir güzelliðin harika diyarý.
Kâfir adletme gördüðün her günahkarý.

Amasya / Aydýnca 1991


Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın: