Sen Gülenlerden Olasın

Ey insan!
Yaratýlan kaderi çizilen sensin.
Allah bu sýrrý ruhla perdelemiþ,
Gönül ekranýna yansýtmýþ.

Ýnkar ve gurur,
Bir enerji fýrtýnasý,
Ýnsanýn kanýnda vahþi bir ateþ.
Ýnançsýzlýk sunar durur.

Nefis,
Gurur elbisesi içinde baþý dik cafcaflý.
Þerden þere fýrlar.
Her nimete isyan eder.
Korkuyu sezdiðinde hýrsýnda çýldýrýr.
Hareketi kendini bile þaþýrtýr.
Þeytan ustalýðý ile bedeni harap eder.
Meydan nefse kalýr.

Dahasý var,
Mânâ kulaklarý kapalý cereyaný kesik,
Sevmez sevene de tahammül etmez.
Yýldýzlarý iþgale hazýrdýr,
Ama öteye geçemez.
Allah sevgisi dýþýnda,
Her ilgi sonunda sýfýra iner.

Gönül gözü farkeder,
Bu sahte þirketin sahiplerini.
Onun atýna binenleri tutmayýn gitsin,
Ya maðdubîn ya dâllîn..
Nefis hangi girdap da olursa olsun
Sonunda yanar biter.
Aþk,
Gönül penceresinden esen bir rüzgardýr.
Gönül gerçeklerin ihtiþamýdýr.
Kalplerde ki esrar,
Var olan bir Allah sýrrýdýr.
Ruha bu pencere açýlýnca,
Ýlâhi tecelliye doyum olmaz.

Ýnsan mecal kazandýkça,
Kalp bu aþk yakýtý ile parlar.
Bu ilâhi örgü,
Manevi aðýný örüp durur.
Sevgi Gönül pýnarýdýr.
Ona hiçbir bühtan karýþmaz.
Ýlâhi aþk kuldan doðmaz.
Gönül hem bir anlýk mesafede,
Hemde mâveralarýn ötesindedir.

Yürü öyle durma.
Nefsine uyarak cüret mi gösterdin?
Onlar nedir ben mi söyleyeyim:

Yolcu zaruri eþyayý beline yükler.
Yaþarken öyle amel iþle ki,
Öldüðünde herkes aðlarken,
Sen gülenlerden olasýn.
Her halinle Hakký unutma.
Yükseklere çýkta,
Kâfirlerin körlüðüne raðmen baðýr.
‘’Doðrusu bunlar azme deðer iþlerdir’’.

Konya / Nisan 1983


Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın: