ANLADIM Kİ...

Anladým ki!
Bu hayat acýlarý verirken ömrüme, mutlaka o acýyý yaþarken bütün bedeninde mutluluklarýn daha çok olmasý gerektiðini öðretti bana.

Anladým ki!
Bu hayat özlemleri çektirirken ömrüme, mutlaka yüreðinde ki yangýnlarý söndürecek, özlemlerine inat mutluluklarýn olmasýný öðretti bana.

Anladým ki!
Bu hayat bir bedende ancak bir insanýn kendine verdiði deðer kadar sevgi olarak yaþandýðýný öðretti bana.

Anladým ki!
Bu hayat her þeyden uzak sadece kendinde bulduðun sevgiyi, nefesinde bulduðun huzur kadar olduðunu öðretti bana.

Anladým ki!
Bu hayat yine bana yalan söyledi……

(Güneþin batmasýný hiç sevmezdim hayata inat, þimdi güneþin batýþýnda ki karanlýklar bana hayat…)


D.BAYKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: