TAÞTI GÖZDE DAMLALAR
======================
Taþtý gözde damlalar, tuz basýldý yarama,
Ayaklandý þu kalbim, saltanatý devirdi.
Hasretinden ölsem de, baþým dönmez harama,
Ýçimdeki hasretin, kor yangýna çevirdi…
Bir þelale dalgasý, gözlerimden süzülen,
Kasýlmýþtý omuzum, sanki balyoz inmiþti.
Asi ruhum isyanda, tüm derisi yüzülen,
Bu çaresiz dertlerim, üst üstüne binmiþti.
Hançer oldu bu hasret, darbeleri vurdukça,
Hissetmeyen yüreðim, disketini silmiþti.
Ruhumdasýn her daim, kalbim sýk sýk sordukça,
Sessizliðin sonunda, fýrtýnayý bilmiþti.
Keþkelerin önünde, halý kaplý duvarlar,
Gidiþatý müptezel, bu aþkýmýz izlendi.
Son noktaya gelinmiþ, dinlemeden kovarlar,
Demlenmiþ düþlerimde, aklým benden gizlendi.
Çektim resmi kalbime, istemezsen yýrtarým,
Gördün halüsinasyon, tüm dallarý dikendi.
Þu anlamsýz gözlerde, eksi deðer artarým,
Boþ bir kapris uðruna, gün geçtikçe tükendi.
Dolunayýn altýnda, iþte doruk noktasý,
Yaz mevsimi gelse de, yine hava serindi.
Her yaþayan kirlenir, olur zulüm kuklasý,
Bir ruh göçü yaþarken, bu duygular derindi.
H.Hakan KURTARAN
28.02.2010-Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.