Oysa kendimi çok güçlü hissederdim, Ama yanýlmýþým, Hýrçýn esen ilk rüzgar esintisinde daðýldým dört bir yana, Kendimi çok cesur sanýrdým halbuki, Ama söyleyemedim duygularýmý sana. Çok dayanýklýyým derdim, Peh ,yediðim ilk yumruk darbesinde sýr üstü devrildim, Yine maðlup oldum.
Bu sefer fena daðýldým, Ýçimde fýrtýnalar koptu, Þiddetli depremler oluþtu, Yerle bir oldu bütün düþlerim.. Ve ben hayata karþý,bir kez daha yenildim..!
Reva mý bu? Diye soruyorum her gün kendi kendime, Ama hiç bir kelamým cevap vermiyor bana, Kemirip duruyorum beynimi, Ama sorularým yanýtsýz kalýyor hep..
Daha önce hiç bu denli yaþamamýþtým;Acýyý, Kirpiklerim bu kadar ýslanmamýþtý, Yanaklarým bu kadar yaþlarý bir arada görmemiþti, Gözlerim hüzünle hiç tanýþmamýþtý, Ama HAYAT iþte her gün yeni bir þeyle tanýþtýrýyor,Ýnsanoðlunu, Bugün gülücükleri sunar, Yarýn hüzünleri.....!
Karanlýklara çekildim yine, Yalnýzlýðýmla baþ baþa, Sakýn dokunmayýn bana, Býrakýn biraz savaþ vereyim, Kim bilir belki bu sefer GALÝP gelirim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
İçim Kanadıkça Büyüyorum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.