"Biri var/mýþ, biri yok/muþ......"
Yok’sun…
Yokluðun,
An’ýn durduðu vakitlerde
Hiçliðin ötesinde bir yerlerde
Kalemin yazdýðýnýn okunmamasý
Seslenilmiþ sesin duyulmamasý gibi...
Çiçeklerin kendi dikeninde acýmasý
Denizin kendi suyunda boðulmasý gibi…
Yok’sun…
Yokluðun,
An’ýn durduðu vakitlerde
Hiçliðin ötesinde bir yerlerde
Taþ duvardaki bir hayata teslim olup
Enkazýn altýnda kalýp çýkamamak gibi…
Kör gözlerin gördüðü renklere karýþýp
Hiç’in içinde,bir hiç olmak gibi…
Yok’sun…
Yokluðun’da,
Yokluðunun en güzel urbasýný dikip
Yakýþtýrýp hiç olan bedenime
Yürüyorum…
Önümde olmayan sen
Ýçimde korkulara teslim sen
Ardýmda hiç kere hiç sen
Yok’sun…
Canan KARATOÐMA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.