VATAN İÇİN

Anasý gurur dolu gözlerle uðurladý;
Adý baþka da olsa Mehmetçik diyorlardý.
Vatan göreviydi bu, gururlara vesile
Evlat, kardeþ ya da eþ bekliyordu dört gözle.

Evinden çok uzakta, asker ocaðýndaydý;
Bizler rahat uyurken Mehmetçik ayaktaydý.
Gecelerden birinde, it sürüsü uludu;
Karakolun etrafý, þerefsizlerle doldu.

Ýki dört nöbetimde, vukuat yok dedi er;
Tam o anda sarsýldý, kapkaranlýk gökle yer.
Her taraftan mermiler, kum gibi yaðýyordu;
Yetinmeyen namertler, bombalar atýyordu.

Mehmetçiðim günlerdir yorulmuþtu daðlarda;
Anasýyla yariyle, sarýlmýþtý rüyada.
Cehenneme dönünce, her taraf birdenbire;
Miðrefini takmadan uzanmýþtý sipere.

Çok geçmeden, sahibi gibi kahpe bir kurþun;
Girivermiþti birden, biraz altýndan omzun.
Saniyeler içinde mermiyle doldu Mehmet,
Döküldü dudaklardan kelime-i þahadet.

Yarým saate yakýn sürdü, mevzi savaþý;
Kobralar yaklaþýrken, kaçýn(!) dedi “it baþý”.
Yüzlercesi hainin, saldýrmýþtý o gece;
Mezar oldu karakol tam otuz sekiz gence.

Taptaze fidancýklar aramýzdan ayrýldý;
Bunu duyan analar birer birer yýkýldý.
Kalleþliðe takýlmýþ, sözde adý özgürlük;
Özgürlük sandýklarý, haince bir kötülük.

Farkýnda bile deðil, zalime kulluðunun;
Ne de aptallýðýyla, akýl yoksunluðunun.
Geberip gideceksin, aptal yolculuðunda;
Mehmedimse þimdiden, Cennetin kapýsýnda.

Yüreðinde olmayan anlamaz bu duyguyu,
Ýnancýmýzla artan vatana tutkumuzu.
Ezan, bayrak ve vatan namustur bizim için,
Yaþayacak bu ülke ebediyete deðin.

Vatan için çekilir, yaþanan tüm çileler;
Bizleri engellemez, ne yaralar, bereler.
Bitecek elbet bir gün, bu hayasýzca atak;
Vazgeçilmez vatandan, milletim ayaða kalk.


Sosyal Medyada Paylaşın: