Eðer söyLeyebiLseydim o zamanLar herþey daha huzurLu oLurdu bugünLerde. ÞimdiLerde durup durup özLüyorum seni. Yetmiyor bazen özLemek, dokunmak istiyorum. Susmak, sabýr taþýmýyor artýk kaLbim. Sara gibi, nöbetimsin en umuLmadýk anda. Bak gördün mü yine depreþti özLemim, hastaLýðým ...
SiNeM CeyLiN E.
22.o9.2oo9 / 19.o5 Sosyal Medyada Paylaşın:
CeyLiiiN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.