Kýþ güneþine aldandý gözleri, þafak vakti açýldý mühürü. Boþ kursakta bir lokma düþ, günün nefesleri… Yansýyan yüzü asýlý kaldý, geçmiþ zamanýn aynasýnda. Kurtulmaya yetmeyen sesleri biriktirdi Kýrýlgan kalbi söküp atan kasýrga. Bunca özleme isyaný dile getiren beden Yoruldu vuslatý beklemekten, Adýmlarý kýrýldý güneþin.
Yabancý mekanlara düþünce; hele bir de yalnýzlýk sarmýþsa saltanatý … Ne zamandýr kayýp? bilmiyorsan düþüncelerini, Devasa dünyaya sýkýþýp, ýþýklarýn sönerse bir bir Anlamak kýsmý deðiþince aklýnýn Çek perdesini gözlerinin. Yansýma kýsmýný göm aynalarýn Ýrticasýz kurul özlemlerinin otaðýna.
Çamursuz yaþam, es geçilen ömür, Býrak bulaþsýn ellerine lekesi. Sularýn kucaðýnda oynaþmak; güneþe nazýr Hazýr sular kirlenmeden, Güneþ henüz ýþýðýný vermekten býkmadan, Damarlarý kurumadan insanlarýn, Karanfiller hala kokarken, Yanýlma hakkýný avuçla, Yaþama hakkýný kucakla. Bütün çiçek tohumlarý, Düþüyor sabahýn çiðinde Hazýr toprak açmýþken baðrýný…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çeşminaz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.