GARİP bir servete toz kondu

beþ hecesini yedi meþalemse tutuþturan,
garip bir aþký firar ettiren firak,
yanlýzlýðýný besliyor ellerim,
nasýrýna bastýðýn çýðlýk çýðlýk martýyla...

çalýnýr ýslýðýmýn payýna ses dalgasý,
en uzun bekleyiþ devresi,
taþýnmaz diyerek taþýdým... akþam çöktü yanaklarýma,
ellerimin ellerinde sürse sefasý,
gamze çukurum þairimi gülmekten öldürür,
aðzým sessizliðine gömülür...

içim içimi yediðinde,
baþkaldýrým çiðnedi vurgusu heceyi,
gece tanýmamazlýktan gelse de hüznümü,
adýný ’’özlemek’’ koydum yarýnýmýn,
özlemini, kýyýya vurdum da duydum,
dize geldi dizelerim,
dizlerim dövüldükçe rüzgara,
kucak dolusu þiirlerce zaptedildi karanfil,
yoldum, çeldim anafikri hürriyetin...

zifirine intiharlý bir bakýþ fýrlatýp,
uzaklýk olurum kendime... el bilmiþim kendimi,
dönemem yarýna geri,
gül dedin gülmekten kýrýldým,
gül dedin çüçeklerimi sakladý bahar,
kasideleri gazelleriyle peþim sýra sonbahar,
kapandý mabediyle yüzüme bulutlarým,
ellerimi gözlerinde kaparým, geceyi tanýyamazsýn...

buðulanmýþ gözlerim sil baþtan geceyi,
suratýmý asýp,
sýrýlsýklamken ayaðý kayan yýldýzlar,
toplansýn baðrýmdan yoksunluk,
aðýr aksak bir ömre boyun eðdiren redif,
bahtiyarýný topallatan körkütük dilenci sabahýyla,
uzatma deyiþine... ellerimi uzattým,
aþkýn yolu þiire dolaþtý,
hayalkýrýklýðýný güneþe taratan saçlarým,
dudaðýmýn kenarýnda kalakalmýþ uçurumuyla,
el ele tutuþan tozpembeyi,
gözüme kaçýran deniz, mavi kaçaðýným,
öfkeleriyle koyu bir sohbette lacivert,
þavka vurduðu tokatý sert,
ay tutulmasý dillerim,
yakamozlara verecekken sýrrýmý,
aynalara çok kýrýldým,
kalýplara aruzum döküldü, saçýldý siyah,
saçma sapanlara vuruldu serçe...

Orhan Veli, þiirime veli,
kanýksamalýyým, bedava yaþýyorsam evveli,
satýr arasýna almasýn gece,
uyuyamam ki aranýzda,
bir varmýþ bir yokmuþuyla kararsýz masallara hiç büyüyemem,
uykusuzluðumu sensizliðime eþit de daðýtsam,
Spartaküsüm abaküsümü küstürür,
biri biz yapacakken,
uçarý gökkuþaðýmýn rengi uçardý,
güneþe açardý gönlümü...

edebiyatlarýmýn divanlarýndaki ihanet,
divaneliðime bahane olsada,
divanlarým rüya görmeyi... býrakmadý sana,
tutulmuþ nefesi umman bir zaman,
bunu hiç ummazdý senden,
cümle alemi kuyruk olsa el aleme sallanan el veda,
uçurtmalarýna baðlasalar durmazdý þeytan,
tellere takýlýp takýlýp düþeyazmalarým,
baðlanýr düðüm düðüm akýlsýzlýðýma,
dilimi çözdü ellerim,
yalanýna yakalanan kelebek,
kandýrsa da zeytin dalýný,
konduramaz öpücüðünü mutluluða,
yatsýnýn mumunu söndüren kýrkikindi tanýdým,
yaðmuru avuçlarýmda deli ýrmak,
sýzdým kaldým geceye kýzdým,
su aðladý gözlerim taþtý,
mendillerim yine sýnýrlarý aþtý,
sadakatimi kendine sanma,
ben kendime ihanet edemiyorum,
bizi aldatamýyorum bizle...

garipseme ne olur,
her þiir garibine gitmesin sana yazýldýysa da,
yüreðine dokunamadý,
i mgelerim sana kaçak hala.... tutuklanamadý,
tek varlýðým...servet-i fünun...
o servetimde sensin,
... baðýþlanamadý...

Sinem Þanlý


Sosyal Medyada Paylaşın: