NERDESİN...!
Adýna þiirler yazdýðým,
Methiyeler düzdüðüm,
Hasretinden yataða düþtüðüm,
Bu kadar vefasýzlýk olur mu?
Dünyamý kararttýn genç yaþýmda,
Saçlarýma aklar düþürdün sonunda,
Adýný koyamadýðým,
Sevdalanmak bu olsa gerek,
Kalbimde bir sýzý,
Ýçin için kanayan........
Nerdesin gülüm nerdesin..!
Reva mý? bana bu kadar acý vermek
Uykusuz gecelerime derman olacaðýna,
Köstek oldun.
Nerdesin sevdiceðim,
Aðlamaktan gözpýnarlarým kurudu,
Ne zaman gözlerimi kapasam,
Hayalin dolaþýr yanýmda,
Uzatsam ellerimi kaçýyorsun,
Seslensem sesimi duymuyorsun,
Sen rüyalarýmý süslüyorsun,
Her an yanýmda olmayýþýn,
Verdiði acý ve ýzdýrap,
Lütüfsuzca katlanýyorum.
NERDESÝN? gönlümün eþsiz sahibi
vefasýz sevdiceðim
Sebahattin Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sebahattin İZMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.