ÇOĞUL YANKI

Duvardaki saatin camý kýrýlýverdi aniden
Sevdalýlarýný görünce günün
Seslendiler duvarýn arkasýndan sesler
Onlar içerdeydiler ve kalacaklardý belki

Soysuz uykusundayken kuyular ,
yabanýl evler ,
bohçacý kadýnlar

uyandýrýldýlar bir daha uykuya dalmamak üzere
saatin parçalanan þangýrtýsýyla
fakat onarýyordu saat kendini
kýrýlmak için bir daha

dargýndý düþlerin çekmecesi
ve içinden masum bir inciyi serbest býrakamazdý artýk
çekmecenin durduðu odanýn camýndan bir it geçer bir kuþ uçar diye
dikmiþler gözlerini bakýyorlardý
fakat it kuþu yemiþ , bir köþede kasýlýp kalmýþtý

dar ve sýkýntýlý evinde
bol raký içen aksi bir adamdý cinnet
cennet ; odasýna hiç girilmeyen uyuyan karýsýydý adamýn
ýþýklý bir caddedeki ilk yürüyüþlerini anýmsadý adam
kýrlangýç yuvalarýný ,
salyangoz mezarlarýný ,
nehir boylarýný ,
aklýný kaçýrmýþ arap taylarýný ve dalgýn söðütleri düþündü

zaman eriyip gitti dar boðazlarýnda ömrün
bir çöl iklimi düzmecesine hiç inanmasýn diye akrepler







ARAS OZAN’A SAYGILAR





SARP ÖZDEMÝR



Sosyal Medyada Paylaşın: