“Nukat”

“nokta vuruþu”

Bin parçayým, serpildim yeryüzüne
Zerreciklerim toz bulutu esen rüzgâr
Yýðýnlarla kaplýyor düþleri kar
Bu kýssanýn hissesi; toprak bana kâr
Ne bir deniz ne yeþil ne de yar
Gökyüzünden melekler yaðar

Hiçlikle hakikatin med-ceziri
Tuvale vurulan fýrçanýn teli
Saçlarýma deðiyor ölümün ak eli
Bir-bir eriyorum nesnem anne yüreði
Cismim deðersiz lira
Tedavülden kalkmýþ aþklar
Þair, seni toprak paklar

Çanlar sana ezanlar bana iþlesin
Bir yeþile vurulsun nefesim
Akan yaþlarý toplasýn âlem
Mazgallar taþsýn midene dolsun
Þimþekler bu sefer bana serenat okusun

Mumlar dikin ardýmdan
Mevlitlerin ardý arkasý kesilmesin
Nefesini harcasýn bir lokmaya
Dürü verdim günahlarýmý
Ayyaþ misali gazeteye doladým
Durdum, durdum ve gözümü topraða dayadým

Cansýz yaþamlardan
Hayat dolu ruhlara
Ve yeni dostlara merhaba
El-veda derken nefese
Ve kirli bedene
Sýrra ve diðerlerine
Bir sana merhaba ebed

Yorgun güzel
Hayat bana dargýn gider
Beyaz
Biraz
Bir/az
Bi/raz
Ve naz
Topraðý kaz

Beden na-müstakim
Dualar bana, “Fatiha” ruhuma
Ben artýk tekim…

f a t i h d a ð l a r
Sosyal Medyada Paylaşın: