Sanki biri yüklemiþ, bir hamal kufesine, Akýl fikir ve ruhum, yaka paça yýðýlý. Sonra boþaltýyorlar, bir falcý kahvesine, Ben diye gösteriyor, karþýmdaki yaðýl’ý.
Falcý kýr at fincaný, temeli yok bu iþin, Mazi benim yongamdýr, ati ise yorganým. Yürüdüðüm yollarda, belki de bu gidiþin, Finalinde olacak, felâh adlý urganým.
Ben çile hamalýyým, yüküm kendi içinde, Ahmet Yesevi çizdi, ülkümün evsâfýný. Aþkýmý býrakmadým, ne Horasan ne Çin’de, Herkes bende görmeli, gerçek sine sâfýný
Dalgalar ahh dalgalar, dalga boyu hürsünüz, Her öfke nöbetinde, köpükle açarsýnýz. Ruhumu katre katre, parçalýyor örsünüz, Belki de söylenmeyen, dertlerde duçârsýnýz.
Ruhum dalga üstünde, dalga üstünde duman, Ýç içe boþluðumu, Sina’ya sürüyorum. Beynimde kös çalýyor, aman Allah’ým aman, Gözlerimle görülmez, bir hayâl görüyorum.
Ukba’ya söz kesmiþim, üç ileri bir geri, Dünya denen zilletin, yapý taþlarý kýrýk. Varsýn isimsiz kalsýn, aþka âþýk Makberî, Ne çýkar olmasa da, ardýmýzdan hýçkýrýk…
Makberî – Ahmet Akkoyun…….17/02/2010……..22:05…..Ýst
Yaðýl= Düþman Sosyal Medyada Paylaşın:
Makberî - Ahmet Akkoyun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.