DELİ KİM HAKİKATEN
Sokak lambalarý arkadaþ olur insana bazen,
Bazen de ýssýz karanlýklar.
Yaðmurlu hava da damlar, damlalýklar
Aþýklar olmayan sevdayý
Yaþar hayallerinde,
Yüreklerine sevda damýtýrlar
Anlatmaz dertlerini yine de satýrlar
Mecnun olur, leyla olur kara sevdalýlar
Bayram böcekleriyle konuþurlar
Derterini kendilerine anlatýrlar
Sevda sevda deyip bulurlar aþký
Gönüllerin feryadý tek Allah aþký
Bazen koþarlar hiç yorulmadan
Gezerler bir sýcak çorba bulmadan
Konuþurlar kendilerine, dertleri anlaþýlmadan
Ýstekleri kalmaz dünya hayatýna
Kavuþmak dilerler bir Allah’ýn aþkýna
Bilmez ne yaptýklarýný
Toplarlar bazen kucak kucak taþ
Bilmeden ne yaptýðýný
Oynatýr göz, kara kaþ ve salla baþ
Güler ona kendini akýllý sanan
Yaþamýn hakikatinden nasibini alamayan
Gafil dünyaya aldanan deli baþ.
Sorumlu deðil onlar mükellefiyetten
Ayrýlmýþ köþkleri cennetten
Girerler oraya, sorgu sual görmeden
Ey arkadaþ ben ve sen,
Kendince akýllý geçinen
Habersizce yaþarýz din ve diyanetten
Söyle; deli kim hakikaten
Ya da kim deli kim akýllý hakikaten
Feyzullah Kýrca
Akbaþlar Köyü / Dursunbey
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.